Over Frans Hals
Frans Hals is een van de beroemdste en meest bijzondere schilders uit de Hollandse 17de eeuw. Hij schilderde levendige, soms zelfs vrolijke portretten van mensen uit alle lagen van de bevolking. Vooraanstaande burgers, ondeugende kinderen en zelfs dronken of gek verklaarde tijdgenoten legde hij vast. Als geen ander kon Hals met kleur en brede penseelstreken zijn schilderijen ‘tot leven wekken’. Zijn vlotte schilderstijl inspireerde de Franse impressionisten - zij maakten in de 19de eeuw vele kopieën van zijn schilderijen.
Hals werd geboren in Antwerpen, maar verhuisde al op vierjarige leeftijd met zijn familie naar Haarlem. Hij was in de leer bij de schilder en kunstenaarsbiograaf Karel van Mander (1548-1606). Hals trouwde twee keer en kreeg veertien kinderen, waarvan vele al jong stierven.
Met zijn unieke manier van schilderen had hij grote invloed op andere Haarlemse kunstenaars, zoals Judith Leyster (1609-1660) en Johannes Verspronck (1600-1662). Onder andere Adriaen Brouwer (1605-1638), Adriaen van Ostade (1610-1685) en vijf van zijn zonen waren bij Hals in de leer.
Ondanks een omvangrijke klantenkring en grote bewondering voor zijn werk kende Hals zijn hele leven geldzorgen. Na zijn dood werd hij begraven op een ereplaats - onder het koor van de Grote Bavokerk.